เรื่องทั่วไป

นวารณะ มนตร์ (นวารฺณมนฺตฺร – नवार्णमन्त्र – Navarna Mantra)

Amaresh KalaputraComments Off on นวารณะ มนตร์ (นวารฺณมนฺตฺร – नवार्णमन्त्र – Navarna Mantra)
นวารณะ มนตร์ (นวารฺณมนฺตฺร – नवार्णमन्त्र – Navarna Mantra)
มนตร์นี้จะเป็นพืชมนตร์ของพระเทวีจามุณฑา ซึ่งจะมีด้วยกัน 9 พยางค์ (โดยไม่นับคำว่า “โอม”) คือ
ॐ … ऐं ह्रीं क्लीं चामुण्डायै विच्चे
Om … Aim Hrim Klim Chamundaye Vichche
โอม .. ไอํ หฺรีํ กฺลีํ จามุณฺฑาไย วิจฺเจ
วิธีนับ 9 พยางค์ คือ
1. ไอํ (ऐं – Aim)
2. หฺรีํ (ह्रीं – Hrim)
3. กฺลีํ (क्लीं – Klim)
4. จา (चा – Cha)
5. มุณฺ (मुण् – Mun)
6. ฑา (डा – Da)
7. ไย (यै – Ye)
8. วิจฺ (विच् – Vich)
9. เจ (चे – Che)

Amaresh Kalaputra

Related Articles
เทวะตำนาน เรื่องทั่วไป

เรื่องพระตรีมูรติที่เวิร์ลเทรด

หริทาส

ก่อนอื่นคงต้องทำความเข้าใจเรื่องตรีมูรติก่อนนะครับ ตรีมูรตินั้นแปลว่า สามรูป ซึ่งมิใช่ชื่อของเทพเจ้าองค์ใดองค์หนึ่งเป็นพิเศษ แต่เป็นทฤษฎ๊การแบ่งหน้าที่ ของเทพเจ้าสูงสุด(อีศวรหรือสคุณพรหมัน)ซึ่งในปรัชญาอินเดีย ถือว่า พระเจ้าสูงสุดนั้น ได้ปรากฏออกมาในสามลักษณธ เพื่อกระทำหน้าที่ สามอย่าง คือ สรรค์สร้าง รักษา และทำลาย คือ พระพรหม พระวิษณุ และพระศิวะ และพระศิวะ ตามลำดับ ตรีมูรติ จึงไม่จำเป็นต้องทำเป็นรูปเคารพ แบบสามองค์รวมกัน แต่จะแยกเป็นสามองค์เลยก็ได้ หรือในบางครั้ง ก็มีคการ เอารูปเคารพทั้งสามองค์มารวมเป้นองค์เดียวซึ่งปรากฏในหลายลักษณะ เช่นในอินเดียที่มีสามพระเศียร หรือพระศิวเอกบาทในไศวนิกาย ในศิวลึงค์บางรูปแบบ หรือหากศึกษารูปเคารพในศิลปะเขมร จะพบว่ามีการทำรูปเคารพสามองค์ โดยมีเทพเจ้าที่เคารพตามนิกายอยู่ตรงกลาง เช่นพระศิวะ และมีเทพเจ้าเล็กๆสององค์งอกออกมาจากด้านข้าง เป็นต้น นอกจากนี้ ในบางท้องถิ่น ยังมีการถือว่า คุรุในสมัยโบราณบางท่านเป้นพระตรีมูรติ เช่น ท่านคุรุทัตตเตรยะ ซึ่งเดิมเป็นเทวตำนานที่แพร่หลายเฉพาะในแคว้นมหาราษฏร์เท่านั้น ให้กลายมาเป้ยองค์อวตารของพระตรีมูรติ และมีการโฆษณาอย่างแพร่หลาย เช่นในสื่อโทรทัศน์หรือสิ่งพิมพ์ ในนิกายสมารตะก็จะถือว่าพระคุรุทัตตาเตรยะ เป็นผู้สืบทอดคำสอนในสายอไทฺวตะเวทานตะ และ เป็นผู้รจนาคัมภีร์อวฑูตคีตาด้วย เรื่องราวของพระคุรุทัตตเตรยะ ปรากฏในเรื่อง คุรุจริต ครับ […]
เรื่องทั่วไป

ประกาศปิดการเข้าสักการะ และการร่วมศาสนพิธีต่างๆ ภายในเทวสถาน วัดพระศรีมหาอุมาเทวี (วัดแขก สีลม)

Mathrey

***ประกาศปิดการเข้าสักการะ และการร่วมศาสนพิธีต่างๆ ภายในเทวสถาน วัดพระศรีมหาอุมาเทวี (วัดแขก สีลม)*** สืบเนื่องจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัส COVID-19 ระลอกใหม่ในประเทศไทย ทางคณะกรรมการมูลนิธิวัดพระศรีมหาอุมาเทวี จึงเห็นสมควรปิดการเข้าสักการะ และการร่วมศาสนพิธีต่างๆ ภายในเทวสถาน วัดพระศรีมหาอุมาเทวี (วัดแขก สีลม) เป็นการชั่วคราว ตั้งแต่วันที่ ๒๖ เมษายน ๒๕๖๔ เป็นต้นไป จนกว่าสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัส COVID-19 จะคลี่คลาย ทั้งนี้ หากมีความเปลี่ยนแปลงใดๆ ทางคณะกรรมการฯ จะแจ้งให้ทราบผ่านทาง Hindu Meeting ต่อไป จึงประกาศมาเพื่อทราบโดยทั่วกัน ๒๕ เมษายน ๒๕๖๔ Share via: Facebook Twitter LinkedIn Copy Link Print More
เกร็ดความรู้ เรื่องทั่วไป

บทความพิเศษเรื่อง “भरतनाट्यम् – ภารตนาฏยัม คืออะไร”

Mathrey

  ภารตนาฏยัมคืออะไร ประวัติการแสดงภารตนาฏยัม โดย ดร.วรเดช มีแสงรุทรกุล (อาจารย์ประจำภาควิชาภาษาตะวันออก ศูนย์สันสกฤต คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร) การแสดงภารตนาฏยัมในสมัยโบราณ           การกระโดดโลดเต้น เมื่อประสบกับสิ่งสุข ความทุกข์ ความสนุกสนานและความรักนั้นเป็นสิ่งที่มีอยู่คู่กับจิตวิญญาณของ มนุษย์ และสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย แต่การเรียนรู้ที่จะเต็นประกอบจังหวะดนตรี และมีความสามัคคีเต็นพร้อมกันอย่างมีแบบแผนนั้น จึงถือว่าเป็น การเต้นรำ การฟ้อนรำ หรือจับระบำ ของมนุษย์นั้น  มีมาเนินนานแต่ครั้งที่มนุษย์พร้อมกับมนุษย์เริ่มรู้จักการประดิษฐ์สัญลักษณ์ และมีอารยธรรมแตกต่างจากสัตว์ มีภาพเขียนโบราณสมัยยุคหิน และรูปปั้นในยุคสำริด ที่มีการบัณทึกเรื่องราวเกี่ยวกับการเต้นรำเพื่อ เฉลิมฉลอง จากชัยชนะจากสงคราม การบูชาพระเจ้า ตามความเชื่อแต่ละท้องถิ่นทั่วโลก ฉะนั้นการเต้นรำจึงเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับมนุษย์และมีความเป็นสากลเช่นเดียวกับเพลงต่างๆที่มีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิดกับการเต็นรำเหล่านั้น ศิลปะการร้องเพลงและเต็นรำ เป็นสิ่งที่พัฒนาควบคู่กัน ทั้งในลักษณะที่เป็นปัจเจกชน ในแต่ละชนชาติและลักษณะที่เป็นสากลทั้งหลาย โดยธรรมชาติ และธรรมชาติคือ ครูที่ยิ่งใหญ่และแท้จริงที่สุดของมนุษย์ เป็นผู้สนให้มนุษย์ รู้จักการจังหวะ และความไพเราะ ดังเช่น เสียงของลม เสียงของสายฝน เสียงของน้ำไหล ได้พัฒนาขึ้นกลายเป็นจังหวะดนตรี และดนตรีในที่สุด สัญนิฐานว่า ณ เวลาที่ดนตรีได้ถือกำเนิดขึ้น ในทันทีการเต็นรำก็ถือกำเนิดขึ้นด้วย โดยการเต้นรำที่พัฒนาในแต่ละท้องถิ่น […]