ในอัธยายแรกของคัมภีร์ ลลิโตปาขยานะ (श्री ललितोपाख्यान/Sri Lalitopakhyana) อันเป็นส่วนหนึ่งจาก พรหมาณฑะ มหาปุราณะ (श्री ब्रह्माण्ड महापुराण/Sri Brahmanda Mahapurana) ได้กล่าวถึงความโทมนัส ของ พระมหรรษิ อคัสตยะ (महर्षि अगस्त्य/Maharshi Agastya) ถึงบาป และความชั่วร้ายในกลียุค พระฤๅษีจึงออกจาริกแสวงบุญไปตามปุณยสถานต่างๆ เพื่อยังความสุขสงบในจิตใจจากความทุกข์นั้น และเมื่อจาริกมาถึง เทวสถาน ศรี วรทราช สามี (श्री वरदराज स्वामी देवस्थानम्/Sri Varadaraja Swami Devasthanam) ในมหานคร กาญจี (काञ्ची महानगर/Kanchi Mahanagara) อันเป็นหนึ่งในเจ็ดมหานครศักดิ์สิทธิ์ พระหยครีวะ (श्री हयग्रीव/Sri Hayagriva) ผู้ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของพระวิษณุเอง ได้ปรากฏองค์แก่ พระมหรรษิ อคัสตยะ จากนั้น พระมหรรษิ อคัสตยะ ได้ตรัสถามพระหยครีวะ ถึงหนทางหลุดพ้นจากอำนาจมายา […]
