มุนีศวรัน (முனீஸ்வரன்/Muneeshwaran) เป็นหนึ่งในเทพผู้พิทักษ์ชุมชนของชาวตมิฬ นับถือเป็นอีกภาคหนึ่งของพระศิวะในฐานะเจ้าแห่งปราชญ์ทั้งปวง ผู้ให้การคุ้มครองชุมชนและการเดินทางออกนอกชุมชนในยามวิกาล พระองค์ทรงเป็นที่นับถือยิ่งของชาวตมิฬทั้งในอินเดียใต้ และในหมู่ชาวตมิฬผลัดถิ่น เช่นใน มาเลเซีย และสิงคโปร์ พระองค์ทรงเป็น กาวัล เดย์วัม (காவல் தெய்வம்/Kaval deivam) หรือ เทพผู้พิทักษ์ชุมชนที่ได้การเคารพบูชายิ่ง และโดดเด่นกว่า เทพผู้พิทักษ์ชุมชนองค์อื่นของชาวตมิฬ อย่าง กรุปปัน ซามิ,มทุไร วีรัน,กาตตวรายัน และอรวาน เป็นต้น และถือเป็นผู้นำของเทพเหล่านั้นอีกด้วย ตำนานขององค์มุนีศวรัน เป็นในแบบตำนานพื้นบ้าน มุขปาฐะ โดยกล่าวว่า พระมุนีศวรัน ทรงปรากฏออกมาจากพระนลาฏของพระศิวะ ในคราที่พระศิวะทรงพิโรธพระทักษะที่ได้กล่าวดูหมิ่นพระองค์ในพิธีมหายัชญะ และเป็นเหตุให้พระทากษายณี (พระสตี) ต้องทำการเผาตนเองด้วยเพลิงแห่งตบะเพื่อชำระบาปที่ได้สดับฟังคำดูหมิ่นพระสวามี และพระเจ้าของตนจากโอษฐ์ของบิดาตน โดยพระมุนีศวรันทรงปรากฏออกมาเจ็ดรูปด้วยกัน โดยรับหน้าที่ไปลงโทษผู้เห็นดีเห็นงามกับพระทักษะ และให้การคุ้มครองผู้ไม่มีความผิดในพิธีมหายัชญะของทักษะ ประชาบดี อีกตำนานกล่าวถึง พระมุนีศวรันทั้งเจ็ดรูป ปรากฏมาเพื่อทำการอารักขา พระอุมา ในขณะที่อันธกาสุระได้มาทำสงครามกับพระศิวะเพื่อชิงตัวพระอุมาไป พระมุนีศวรันทั้งเจ็ดรูปนี้มักปรากฏประดิษฐานในวัดของ ปัจไจ อัมมัน (பச்சை அம்மன்/Pacchai Amman) และ เทวีท้องถิ่นอื่นๆในบางพื้นที่ของตมิฬ […]
