เทวะตำนาน

นารายณํ นมสฺกฤตฺย นรํ ไจว นโรตฺตมมฺ

नारायणं नमस्कृत्य नरं चैव नरोत्तमम् |
देवीं सरस्वतीं व्यासं ततो जयमुदीरयेत् ||

นารายณํ นมสฺกฤตฺย นรํ ไจว นโรตฺตมมฺฯ
เทวีํ สรสฺวตีํ วฺยาสํ ตโต ชยมุทีรเยตฺฯ।

คำอ่าน
นารายะณัม นะมัสกฤตฺยะ นะรัม ไจวะ นะโรตตะมัม
เทวีม สะรัสวะตีม วฺยาสัม ตะโต ชะยะมุทีระเยต

อ่านออกเสียงสำเนียงอินเดีย
นารายะณัม นะมัสกริตยะ นะรัม ไจวะ นะโรตตะมัม
เดวีม สะรัสวะตีม วฺยาซัม ตะโต จะยะมุดีระเยต

คำแปล
พึงกระทำการนอบน้อมซึ่งพระนารายณ์ แลองค์นร ผู้เป็นเลิศในหมู่นรชาติ อีกทั้งพระเทวีสรัสวตี แลพระวยาส จากนั้นจึงประกาศเผยแพร่เรื่องราวอันมีชัยนี้ (คือ มหาภารตะ)

หมายเหตุ

พระนร และพระนารายณ์ ทั้งสองทรงเป็นรูปอวตารของพระวิษณุ พระองค์ทั้งสองทรงบำเพ็ญตบะอย่างยิ่งยวดเพื่อความผาสุกของโลก ณ พัทรีกาศรม ซึ่งต่อมาได้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวฮินดูได้มาแสวงบุญกัน เพื่อทรรศนะพระพัทรีนาถ (พระนารายณ์)
ต่อมาในทวาปรยุค อันเป็นยุคที่สี่ในมันวันตระนี้ พระองค์ทั้งสองได้เสด็จมาในรูปแห่ง พระศรีกฤษณะ และท้าวอรชุน ตามคำสาปของพระฤๅษีทุรวาส.

มุรุเกศัน โควรธนธารี ทาส
(กิตติกร อินทรักษา)