“ศฺรี ลกฺษมี ชยนฺตี – ปงฺคุนิ อุตฺติรมฺ”
(มีนา อุตฺตร ผาลฺคุนี)”
ชย ศรีมนฺนารายณ!
“ปังคุนิ อุตติรัม” เป็นวันสำคัญทางศาสนาของศาสนิกชนชาวฮินดู โดยเฉพาะชาวทมิฬในอินเดียทางตอนใต้
ปังคุนิ อุตติรัม เป็นวันที่เชื่อกันว่าพระศรีลักษมีทรงปรากฏขึ้นจากการกวนทะเลน้ำนมเกษียรสมุทร ซึ่งเชื่อกันว่าในช่วงเวลาขณะนั้นพระจันทร์ปรากฏอยู่ในดิถี
ปุรณิมา(คืนจันทร์เพ็ญ)อีกทั้งยังปรากฏ”กลุ่มดาวนักษัตร อุตตระ ผาลคุนี”อีกด้วย ซึ่งเหตุการนี้เกิดขึ้นในเดือน”ปังคุนิ” ซึ่งเป็นชื่อเดือนลำดับที่ 12 (ลำดับสุดท้าย)ของปฏิทินตามระบบสูรยคติของชาวทมิฬ
(ชื่อเดือน”ปังคุนิ”ตรงกับชื่อเดือน”ผาลคุนะ”ในภาษาสันสกฤต) 
ตามความเชื่อของศรีไวษณวะ ศรีสัมประทายะ
ปาญจาราตราคมะ กล่าวว่า”พระศรีมหาลักษมี” ทรงเป็นพระ อาทิศักติ คู่กับ”พระปรวาสุเทวะ”ผู้เป็น อาทิปุรุษะ ซึ่งทั้งสองเป็นผู้กระทำให้ทุกสรรพสิ่งในสกลจักรวาลเกิดขึ้น
พระศรีมหาลักษมีทรงได้อวตารมาปรากฏขึ้นในรูป
ของ”พระลักษมี”อีกครั้งใน ดิถี ปุรณิมา(คืนจันทร์เพ็ญ) ของเดือนผาลคุนะนี้ ในครั้งที่เหล่าเทวดาและอสูรได้ทำการกวนเกษียรสมุทร หรือ”สมุทร มันถนะ” ซึ่งหลังจากพระนางได้อุบัติขึ้นแล้ว พระนางก็ทรงคล้องมาลัยถวายให้แก่พระวิษณุเจ้าหมายว่าทรงได้เลือกพระองค์มาเป็นคู่ครองแล้ว จึงทำให้วันปังคุนิอุตติรัมเป็นทั้งวันเทวสมภพ(ชยันตี)และเทวสมรส(กัลยาณัม) ไปในคราวเดียวกัน… 
แต่… ด้วยเหตุที่ทางจารีตชาวทมิฬยึดถือการใช้ระบบปฏิทินแบบสูรยคติ จึงจะสังเกตได้ว่าเทวสานในทางอินเดียตอนใต้จะจัดสมโภชฉลองเทศกาลมงคลนี้ไม่ตรงกับดิถีคืนวันเพ็ญเสมอไป แต่จะจัดให้ตรงตามช่วงเวลาที่อ้างอิงจากกลุ่มดาวนักษัตรที่ปรากฏในขณะที่พระศรีลักษมีถือกำเนิดขึ้น นั่นก็คือ”อุตตรผาลคุนี นักษัตร” ซึ่งในแต่ละปีกลุ่มดาวนักษัตรอาจจะไม่ได้เคลื่อนจรหมุนเวียนเข้ามาบรรจบตรงกับดิถีปุรณิมาเสมอไป จึงทำให้เทวสถานอินเดียใต้มักจะจัดสมโภชเทศกาลนี้เหลื่อมกับดิถีของพระจันทร์… 
ฯ โอํ ศรีมหาลกฺษฺมฺไย นมะ ฯ
ในปีนี้เป็นปีที่ 3 แล้ว และเป็นอีกปีที่ได้กระทำเสวะ ต่าง ๆ เพื่อปรนนิบัติรับใช้พระผู้เป็นที่รักทั้งสองอีกเช่นเคย ยิ่งได้ใกล้ชิดพระองค์มากขึ้นไปทุกปี รู้สึกโชคดีและมีความสุขเอนจอยทุกครั้งที่ได้ทำเพื่อพระองค์ ขอพระองค์ทั้งสองอยู่กับลูกอยู่เสมอ 
และเป็นอีกปีที่ความอบอุ่น ความสนุกเฮฮา ไม่เคยจางหายไป และแน่นอนว่ามันจะเพิ่มพูนขึ้นในทุก ๆ ปี ทุก ๆ เทศกาล ไม่รู้จะสรรหาคำใดมาอธิบายความรู้สึกในช่วงเวลาที่ได้อยู่พร้อมหน้ากันกับพี่น้องทุก ๆ คนแล้วได้ปรนนิบัติรับใช้และทรรศนะความมงคลไปด้วยกัน… ถึงจะทำงานกันเหน็ดเหนื่อยแต่ก็คุ้มค่ากับผลที่ออกมา เพียงได้ทรรศนาก็หายเหนื่อยแล้ว
เรียกได้เลยว่าในทุก ๆ ช่วงเวลานั้นมีความหมายมากและมีค่าจนไม่อาจประเมิณค่าได้เลย เป็น Priceless Moment มันมีความสุข ตื้นตันใจ มีค่า มีความหมายเกินที่จะใช้ถ้อยคำเรียงร้อยบรรยายออกมาได้จริง ๆ เอาเป็นว่าขอให้ช่วงเวลาและความทรงจำที่สวยงามแบบนี้มีอยู่เสมอ ๆ
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณพระเป็นเจ้าทั้งสองที่ประทานโอกาส ขอบคุณอาจารย์วิษณุที่ได้เมตตาและไว้วางใจให้เป็นผู้ดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ ภายในเทวสถาน ขอบคุณน้อง ๆ ทุกคนที่ทำเต็มที่กับงานที่ได้รับหมอบมาย ขอบคุณผู้ศรัทธาทุกท่านที่รักพระแม่ปุณฑรีกวัลลิ และพระเวงกฏวรทเปรุมาลเสมอมา ขอให้ทุก ๆ ท่านได้รับพระพรมงคล ความมหามงคลทั้งปวงแห่งพระศรีมหาลักษมีผู้เป็นพระมารดาแห่งจักรวาล โดยทั่วถึงพร้อมกันเถิด…
ฯ โอํ ศฺรีมทขิลาณฺฑโกฏิพฺรหฺมาณฺฑนายก ศฺรี ภูมิ นีลา โคทา ศฺรีปุณฺฑรีกวลฺลินายิกา มหาลกฺษฺมี สกลโภคเสาภาคฺยสฺวรูปิณี สเมต ศฺรีมทฺกลฺยาน ปฺรสนฺน เวงฺกฏวรทนารายณสฺวามิ ปรพฺรหฺมเน นมะ ฯ
