วัฒนธรรมพราหมณ์ ฮินดูจากอินเดียใต้ สู่สยามประเทศไทย

ภาพพระคุรุวายูรัปปัน

มาในวันสิ้นปีพอดีวาดโดยน้องนะโม จากเพจ จิตฺรารฺจน चित्रार्चन พระฉวีวรรณสีคล้ำ สีทะมึน จากคติเรื่องฉวีวรรณขององค์ภควานตามยุค พระคุรุวายูรัปปัน ทรงเป็นผู้อุปถัมภ์เหล่าสรรพสัตว์ในกลียุค ทรงรับบาปทั้งปวงของสาวกไว้ด้วยวรกายของพระองค์ แลคุรุวายูร ยังได้ชื่อว่า ภูโลกไวกุณฐะ เช่นเดียวกับ ติรุมะลา อันเป็นที่ประทับแห่งพระเวงกเฏศวร อีกทั้ง คุรุวายูร ยังมีอีกชื่อว่า ทักษิณะทวารกา (ทวารกาแห่งแดนใต้) พระนลาฏประดับตกแต่งด้วย อูรธวะ ปุณฑระ ซึ่งในที่นี้ได้ทำขึ้นในรูปแบบ มัธวะ สัมประทายะ ซึ่งเป็นไวษณวะ สัมประทายะที่แพร่หลายในทางตอนใต้ของอินเดีย และมัธวาจารย์ยังเป็นหนึ่งในคุรุปะรัมปรา […]

บทโศลกสวดสาธยายถึงพระเทวี เพื่อการคุ้มครองจากพระเทวี

भीमाक्षि भीषणे देवि सर्वभूतभयङ्करि। करालि विकरालि च कामेश्वरि नमोऽस्तु ते॥ ภีมากฺษิ ภีษเณ เทวิ สรฺวภูตภยงฺกริ। กราลิ วิกราลิ จ กาเมศฺวริ นโม(อ)สฺตุ เต॥ #คำอ่าน ภีมากษิ ภีษะเณ เทวิ สรรวะภูตะ-ภะยังกะริ กะราลิ วิกะราลิ จะ กาเมศวะริ นะโมสตุ […]

ตำนานแห่งพระพัลลาเฬศวร ที่ประดิษฐานอยู่ในเทวาลัยพัลลาเฬศวร ณ หมู่บ้านปาลี

ตำนานแห่งพระพัลลาเฬศวร ที่ประดิษฐานอยู่ในเทวาลัยพัลลาเฬศวร ณ หมู่บ้านปาลี ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งชื่อว่าปาลี (पाली) มีพ่อค้าคนหนึ่งชื่อว่า กัลยาณะ(कल्याण – Kalyana) กับภรรยาของเขาที่มีชื่อว่าอินทุมตี (इन्दुमती – Indumati) ได้มีบุตรชายคนหนึ่งชื่อว่า “พัลลาฬะ (बल्लाळ – Ballal)” แล้วในวันหนึ่งพัลลาฬะซึ่งเป็นบุตรของทั้งสองนี้ ก็ได้นำเหล่าเพื่อน ๆ ของเขานั้นไปทำการบูชาโดยใช้ก้อนหินก้อนหนึ่งซึ่งมีขนาดใหญ่ก้อนหนึ่ง ซึ่งพวกเขานั้นสมมุติให้เป็นองค์มูรติของพระเคณศ อีกทั้งพวกเขายังเพียรบูชาซึ่งมูรติของพระเคณศนี้จนลืมความหิวกระหายและจนไม่รู้วันรู้คืน (ไม่ยอมกลับบ้าน) ในช่วงนั้นเองผู้ปกครองของบรรดาเด็ก ๆ ทั้งหลายในหมู่บ้านก็มุ่งไปยังเรือนของกัลยาณะ และทำการต่อว่าเกี่ยวกับการนำไปของพัลลาฬะเช่นนี้ […]