พระศรีเรณุกา ปรเมศวรี (ஸ்ரீ ரேணுகா பரமேஸ்வரி/Sri Renuka Parameshwari)
ทรงเป็นรูปปรากฏแห่งพระปราศักติ ในฐานะเทพผู้คุ้มครองชุมชน หมู่บ้านต่างๆ (Village Deity) ซึ่งสันสกฤตเรียกว่า ครามะเทวตา (ग्रामदेवता/Grama Devata) หรือ ครามะ เดวะไต (கிராம தேவதை/Grama Devathai) และ กาวัล เดย์วัม (காவல் தெய்வம்/Kaval Deivam)(Guardian Deity) ในภาษาตมิฬ อีกทั้งทรงเป็นเทวีผู้ขจัดโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ซึ่งทรงได้รับการบูชาในพระนามต่างๆกันไป เช่น เอลไล อัมมัน (எல்லையம்மன்/Ellai Amman) ในฐานะผู้คุ้มครองดูแลหมูบ้านต่างๆ
มาริอัมมัน (மாரியம்மன்/Mariamman) ในฐานะผู้ประทานฟ้าฝนและความอุดมสมบูรณ์
กรุมาริ/กฤษณะมาริ/นาคัมมา/นาคาตตัมมา (கருமாரி/கிருஷ்ணமாரி/நாகம்மா/நாகாத்தம்மா)(Karumari/Krishnamari/Nagamma/Nagathamma) ในฐานะผู้ทรงปรากฏเป็นพญานาคีสีดำ
มุตตุมาริ (முத்துமாரி/Mutthumari) ในฐานะผู้ทรงประทานฟนอันล้ำค่าดังเม็ดไข่มุกแก่ชาวนา และขจัดโรคไข้ทรพิษ,อีสุกอีใส และโรคผิวหนังต่างๆ ที่ปรากฏตุ่มบนกายเหมือนไข่มุก.
พระมาตังคี (மாதங்கி/Matangi)
พระแม่มาตังคี ทรงได้รับการสักการะบูชาในฐานะเทวีแห่งคำพูด,มนตระ และศาสตร์ศิลป์ทั้งปวง ในทางตันตระ และทรงเป็นเทวีที่ได้รับการบูชาจากทุกชนชั้น ไม่ขึ้นกับวรรณะใดๆ เช่นเดียว กับ พระเรณุกา หรือ เอลลัมมะ ผู้ทรงนามมารดาแห่งทุกผู้ (เอลลัมมะ/ชคทามพา)
พระมาตังคี ทรงเป็นรูปแห่งพระศักติ ในฐานะผู้สนองต่อความต้องการของสาวกผู้ภักดี คือ พระฤๅษีมาตังคะ (மாதங்க ரிஷி/Matanga Rishi) ผู้มาจากชนชั้นจัณฑาล ที่ทรงบำเพ็ญตบะอย่างแรงกล้าต่อพระปราศักติ เพื่อให้พระนางเสด็จลงมาอำนวยพรแก่ตนในฐานะบุตรสาว.
เรื่องราวความเกี่ยวข้องระหว่างพระเทวีทั้งสองมีปรากฏในตำนานพื้นบ้านของพระเรณุกา โดยกล่าวถึง เมื่อครั้งพระเรณุกาทรงได้รับโทษทัณฑ์จากพระชมทัคนีผู้ภัสดา โดยการปลิดชีพด้วยน้ำมือปรศุรามผู้บุตร พระนางเรณุกาได้ออกระหกระเหิน ไปขอความช่วยเหลือจากชุมชนจัณฑาล (บ้างว่า อาศรมของพระมาตังคะมุนี) เพื่อขอที่หลบซ่อนที่พักพิงอาศัย ซึ่งทางชุมชนนั้นให้การปรนนิบัติรับใช้เป็นอย่างดี ทรงได้รับการดูแลเป็นอย่างดีโดยจัณฑาลินี (มาตังคี) หากแต่ปรศุรามก็ตามมาจนพบ และเข้ามาหวังทำตามคำรับสั่งของบิดาให้สำเร็จ
เมื่อนางจัณฑาลินีแลเห็นดังนั้น ก็ออกมาเข้าช่วยพระนางเรณุกาจนถูกจามด้วยขวานของปรศุรามไปด้วยกันทั้งสองคน
พระชมทัคนิพึงพอพระทัยในองค์ปรศุราม จึงให้ปรศุรามขอพรได้ตามปรารถนา ปรศุราม จึงขอให้พระชมทัคนิคืนชีพแก่เรณุกา เทวี มารดาของตน และสหายของนาง พระชมทัคนิพึงพอพระทัยในคำขอนั้น จึงประทานหม้อกมณฑละที่บรรจุน้ำศักดิ์ไว้ ให้ปรศุรามพรมน้ำศักดิ์สิทธิ์นั้นบนร่างของนางทั้งสอง แล้วทั้งสองจะฟื้นคืนชีพ
ปรศุรามจึงรับหม้อน้ำนั้นไว้ แล้วรีบเดินทางไปยังชุมชนนั้น แล้วต่อศีรษะของทั้งสองเข้ากับร่างและประพรมน้ำศักดิ์สิทธิ์นั้น แต่ด้วยความรีบร้อนจึงต่อสลับร่างกัน ตั้งแต่นั้นมาทั้งสองจึงดำรงฐานะสหายของกันละกัน เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของกันละกัน เมื่อบรรลุเป็นเทพก็ยังคงดำรงฐานะพระสหายกัน หรือ ร่วมเข้าเป็นหนึ่งเดียว ในฐานะพระชคทามพา.
มุรุเกศัน เทวี อุปาสกะ
(กิตติกร อินทรักษา)
